اتفاق

اتفاق افتاد دست من نبود
من نفهمیدم چرا عاشق شدم
ساده تر از اونی ک فکر می کنی
بی دلیل و بی هوا عاشق شدم

قلب من یک عمر با من بوده و
تازه فهمیدم کجاس کارش چیه
تازه فهمیدم همه افسانه ها
شعرها معجزه ها کار کیه

من نمیدونم چرا حس می کنم
این روزا احوال من بهتر شده
فرق کرده خنده هام و گریه هام
عکس من تو آیینه واضح تر شده

اتفاق افتاد دست من نبود
من نفهمیدم چرا عاشق شدم
ساده تر از اونی ک فکر می کنی
بی دلیل و بی هوا عاشق شدم

تو میخندی

تو می­خندی، بهشتِ من همین جاست

کنار هُرم تابستونِ مرداد

تو می­خندی، پُرم از عشق، از شور

عزیزِ من، «خدا» تو رو به من داد

 

تو می­خندی، جهانم سبز می­شه

شب یلدایِ من درگیرِ گرماست

تو می­خندی، چه شیرینه نگاهت

خدا، لبخندِتو برای «من» خواست

 

تو می­خندی، دلم بی­تابه، بی­تاب!

چی می­شد تا ابد می­رفت دیشب؟

تو می­خندی توی سرمای بهمن

منِ شهریوری می­میرم از تب!

 

5 مرداد 1391، کرج 

؟

یا خدا!

میانمار چه خبر است، خدایا چگونه تحمل میکنی؟

معذرت میخوام که این لینکو میذارم: لینک

دلتنگی

دو بیته ولی خیلی دوسِش دارم، احتمالا ادامه پیدا خواهد کرد:

نه به داره، نه به باره

شب دلتنگیِ من سحر نداره

تازه چند ساعته رفتی

داره بی­تابت میشه دلم دوباره

3 مرداد 1391، کرج

مجلس ضربت زدن

مرداد است و رمضان، و چه هم­زمانی مبارکی! نماد مرداد در افلاک، اسد است و رمضان ماهِ اسداله، شیر خدا، علی!

که چون پاک بود، نباید صورتش دیده­شود و پسرِ ملجم چون ناپاک بود، باکی نیست از نمایش چهره­اش و نیز قطامه،

و این چنین در روزگار ما علی و علی­وار بودن محو می­شود و ابن ملجم­ها و قطامه­ها پر رنگ!

 

بر این پندارم که از بهترین اعمالِ این ماه، خواندنِ نمایش­نامه­ی مجلس ضربت زدن است، نوشته­ی بهرام بیضایی!

 

مجلس ضربت زدن 

بهرام بیضایی 

انتشارات روشنگران و مطالعات زنان

چاپ دوم – 1387 

2000 تومان

من

دوستی وبلاگی دارد که آدرسش را من و دو نفر دیگر داریم فقط

دوستی شماره همراهش را عوض میکند، من و یک نفر دیگر شماره اش را داریم فقط

دوستی در فیسبوک عکسی میگذارد از دوستانی که دلتنگشان است، من و چند نفر دیگر در آن تصویر حضور داریم

اینها خیلی برایم ارزشمندند، خیلی!

عشق

عشق یعنی همین که هستی تو!

دوسِت دارم

این روزا دلتنگ تو ام

دلِ تو امّا نیس پیشم

صداتو ضبط کرده بودم

با زنگش از خواب پا میشم

این روزا دلتنگ تو ام

دلِ تو سنگه نازنین

کاری با کارات ندارم

دوسِت دارم، فقط همین!

[27 تیر 1391، کرج]

باورم نمیشه

فک نمیکردم که تو دروغ بگی

فک میکردم که چشات مقدسه

گم شدی تو هم تو این شهر شلوغ

واسه من خاطرۀ نگات بسه

[رضا منصف، 26 تیر 1391، کرج]

هِی تو

لذت مبر از چزاندن ما!